سر زمین خورشید

آزادی ؛

نامی همیشه در غل و در زنجیر

زیبایی مدام در آتش

تا نام ازش بلند کنی کشته میشوی

کفری میان عادت و ایمان

آنگونه بیدریغ و ریا ، آنچنان سترگ

کاندر کنایتی

باری اگر ز برگ گل سرخ و قدیار

با شوق استعاره اش بکنی کشته میشوی

قهار عاصی

سر زمین خورشید...

برداشت تَرک شیشه دل جام شکستهمی در قدح و ساغر گلفام شکستهويرانه شده میکده ی عشق و فروریختتندیس محبت‌ که چه سرسام شکستهسونامی یی ازجهل که این شهر فروبردکاشانه بهم ریخت ، در و بام شکستههر سرو که نوخاسته و سر بهوا داشتسرخورد، بخون خفته و ناکام شکستهدر باغِ تبر خورده ی افسرده و زخمیخون از جگر کاج در اندام شکستهاز شهر صفا رفت ولی جهل به جولانروشندلی در ابری سیه فام شکستهنی راحت و دلگرمی و امید که حتیآسایش و امنیت و آرام شکستهنه گردشی درثانیه نی لحظه بدورانتقویم زمان در دل ایام شکستهالقاح نشد شعری که دل را بنوازدآهنگ غزل در پس اِبهام شکستههمايون _ حافظی۴ اکتوبر ۲۰۲۲ سر زمین خورشید...ادامه مطلب

حال و هوای جنگل تبدار خسته شد

مه در میان هاله ی پندارخسته شد

از دمه و غبار ؛ در ابهامِ لحظه ها

شبنم بروی بته ی نمدار خسته شد

سروِ رسا که‌ در تنش باد بی قرار

پاییز را که برگ سپیدار خسته شد

بیداد رخنه کرد که جنگل فسرده و

ماتم بدل ، تکیده و غمدار خسته شد

زانرو نفس شمردن گامِ به گام چه

حتی فضای گردش دیدار خسته شد

همايون _ حافظی

سر زمین خورشید...